Ingres nowego Metropolity Częstochowskiego - relacja uczestników

Biskup Wacław Depo był pierwszym polskim ordynariuszem, który odprawił Mszę świętą trydencką w formie pontyfikalnej po reformie liturgicznej.  Pod koniec zeszłego roku Ojciec Święty mianował biskupa Wacława Arcybiskupem i Metropolitą Częstochowskim. Archidiecezja Częstochowska jest miejscem organizacji corocznego letniego zjazdu integracyjnego - Tradicamp. Po uroczystości ingresu organizatorzy Tradicampu - Fundacja Inicjatywa Włodowicka - złożyli nowemu Metropolicie Częstochowskiemu życzenia i oficjalne gratulacje. W swojej relacji z tej celebracji, na stronie tradicamp.pl, zwrócono uwagę, że podczas Mszy świętej ingresowej nie zabrakło elementów charakterystycznych dla formy nadzwyczajnej Rytu Rzymskiego.

Uroczystości rozpoczęły się o godz. 11.00 i trwały do późnych godzin popołudniowych. Na czele procesji do ołtarza kroczył ksiądz z obficie dymiącym trybularzem, za nim diakon odziany w dalmatykę, niosący krzyż procesyjny. Obok niego w klasycznym ustawieniu siedmiu księży niosło akolitki. Samego Arcybiskupa Metropolitę poprzedzało liczne duchowieństwo, w tym ośmiu diakonów odzianych w dalmatyki. Procesji tej zapoczątkowanej w auli plebanii towarzyszył dźwięk dzwonów archikatedralnych, a także Jasnogórska Orkiestra Dęta. Arcybiskup Nominat u drzwi katedry powitany został przez odzianego w kapę prepozyta tamtejszej kapituły ks. inf. Mariana Mikołajczyka, przy asyście diakonów, także odzianych w dalmatyki i otrzymał do ucałowania relikwiarz. Następnie Abp Depo dokonał aspersji oczekującego ludu. W murach archikatedry Arcybiskupa powitał dźwięk potężnych ponad stugłosowych organów, a następnie starodawna antyfona gregoriańska  Ecce sacerdos magnus (Oto jest kapłan wielki). Tym samym już na początku Mszy Świetej uważni obserwatorzy oprawy liturgicznej mogli dostrzec detale nawiązujące do obecnych papieskich celebracji. Warto tu nadmienić, że na głównym ołtarzu katedry w absydzie kościoła ustawiono siedem świec oraz krucyfiks. Ta podniosła liturgia była dla jej uczestników okazją do podwójnego świętowania przez wzgląd na święto Objawienia Pańskiego. Po dotarciu procesji do prezbiterium Nuncjusz Apostolski uczynił znak krzyża, pozdrowił wiernych i pobłogosławił świece przy śpiewie antyfony gregoriańskiej Lumen ad revelationem gentium (Światło na oświecenie pogan).

Znakiem oficjalnego objęcia funkcji pasterskiej w metropolii było przekazanie pastorału, które dokonało się za pośrednictwem Nuncjusza Apostolskiego Celestino Migliore z rąk JE Arcybiskupa Seniora Stanisława Nowaka do rąk JE Arcybiskupa Wacława Depo oraz zajęcie miejsca na katedrze biskupiej, która jako miejsce nauczania w swej symbolice podkreślać ma jedność całej wspólnoty archidiecezjalnej pod wodzą swojego Pasterza. Po tych symbolicznych gestach nastąpiło złożenie homagium Nowemu Arcybiskupowi przez przedstawicieli poszczególnych wspólnot.

Oprawę muzyczną oprócz Orkiestry Jasnogórskiej zapewniły zaproszone chóry  oraz  Schola Alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w Częstochowie i Schola Cantorum par. NMP Królowej Polski z Częstochowy. Msza Święta ingresowa celebrowana była przy ołtarzu wzniesionym przed ołtarzem głównym po Soborze Watykańskim II. Podczas celebracji Mszy Świętej wykorzystano części stałe z Mszy VIII De Angelis oraz tradycyjne śpiewy gregoriańskie przeplatane ludowymi pieśniami.

Witając Nowego Metropolitę Arcybiskup Senior Stanisław Nowak zwrócił uwagę wiernych na dar i  znaczenie sukcesji apostolskiej w Kościele, której konsekwencją jest przeżywany ingres. Nawiązał do tego również sam Arcybiskup Depo w wygłoszonym przez siebie kazaniu. W większości przemówień, zarówno gości, jaki samego Arcybiskupa jednogłośnie powtarzały się też słowa, że Częstochowa wraz z jej najcenniejsza perłą – Jasną Górą, jest sercem narodu, które ma poruszać i umacniać wiarę wszystkich Polaków. Wierni archidiecezji częstochowskiej i zgromadzeni goście usłyszeli podczas tej Mszy Świętej bardzo jasny komunikat dotyczący tych terenów, można by rzec profetyczny, że „Częstochowa będzie musiała odegrać w tych czasach nową historię, włączyć się w tą historię”.

Znamienne dla uroczystości ingresu Nowego Arcybiskupa wydają się być słowa pierwszego czytania, pochodzące z Księgi proroka Malachiasza, które właśnie w tym podniosłym dniu kierował do wiernych Kościół Święty: „… On jest jak ogień złotnika i jak ług farbiarzy. Usiądzie więc, jakby miał przetapiać i oczyszczać srebro i oczyści synów Lewiego i przecedzi ich jak złoto i srebro, a wtedy będą składać Panu ofiary sprawiedliwe. Wtedy będzie miła Panu ofiara Judy i Jeruzalem, jak za dawnych dni i lat starożytnych”.

Rozpoczynając kazanie Ksiądz Arcybiskup powitał wszystkich gości stanu duchownego i świeckiego z kraju i zagranicy, także „Braci kościołów wiary chrześcijańskiej w jeszcze niepełnej komunii”. Abp Depo odważnie podkreślił tymi słowami obowiązującą – choć tak często marginalizowaną – naukę Kościoła Katolickiego, rozumianą w duchu prawdziwego ekumenizmu. Treść kazania nawiązywała bezpośrednio do tekstu odśpiewanej Ewangelii przewidzianej na święto Ofiarowania Pańskiego, kiedy to Chrystus przyniesiony przez rodziców do świątyni ukazany zostaje jako Światło na oświecenie pogan, sprzeciw wobec ciemności zła i grzechu oraz zwycięzcą mocy szatana, która dokonuje się poprzez Jego zbawczą mękę i zmartwychwstanie. Nowy Metropolita, znany ze swego szczególnego nabożeństwa do Najświętszej Marii Panny zachęcał, aby przyjrzeć się Chrystusowi Jej oczami, które pełne niewypowiedzianej miłości spoglądały na Niego od chwili Zwiastowania aż po doświadczenie Krzyża, kiedy miecz boleści przebił Jej matczyne serce. Ksiądz arcybiskup Depo apelował, aby każdy był człowiekiem „głosu sumienia”, które pobudza do poszukiwania Boga i jeszcze gorliwszej miłości wobec Niego. Jednocześnie cytując słowa Ojca Świętego Benedykta XVI, że „Każdy biskup musi być człowiekiem czujnego serca, który dostrzega cichy język Boga i potrafi odróżnić to, co prawdziwe od tego, co jest tylko pozorne i kłamliwe” odniósł się do zadań i odpowiedzialności jakie stoją przed nim i innymi następcami Apostołów. W końcowej części swego kazania, Abp Wacław Depo przypomniał wiernym, że „naszym wspólnym zadaniem jest wciąż pozwolić się zaskoczyć łasce Chrystusa, aby On sam mógł zaspokoić pragnienia ludzkiego serca.” Metropolita nawiązał też do realiów współczesnego świata, który chce budować swoje podstawy odrzucając istnienie lub znaczenie Boga, podkreślając, że „wszelka (…) antropologia bez odniesienia do Boga jest niszczącym kłamstwem.”

Po Komunii Świętej cała wspólnota zgromadzonych wiernych oddała Panu Bogu cześć i dziękczynienie za powołanie Arcybiskupa Wacława Depo na tron biskupi Metropolii Częstochowskiej słowami uroczystego hymnu Te Deum.

Tuż przed udzieleniem pontyfikalnego błogosławieństwa słowa gratulacji i życzeń wygłosili zwierzchnicy władz kościelnych, państwowych i akademickich. Po nich, swoje słowo do wiernych skierował Arcybiskup Wacław Depo, który już w krótkim przemówieniu dał się poznać jako człowiek głęboko zakorzeniony w tradycji katolickiej, dla którego przekazywana z pokolenia na pokolenie ciągłość myśli i idei ludzi prawdziwie oddanych służbie Bogu i Najświętszej Marii Pannie ma ogromne znaczenie. Przywołując słowa Prymasa Tysiąclecia Kardynała Stefana Wyszyńskiego i utożsamiając się z nimi zapewnił: „Kocham ojczyznę bardziej niż swoje serce, kocham Kościół, który jest w Was bardziej niż moje serce.” W swoich podziękowaniach Nowy Metropolita zaznaczył, iż „pragnie potwierdzić swą synowską miłość i oddanie wobec Ojca Świętego Benedykta XVI” i złożył na ręce Nuncjusza Apostolskiego Celestino Migliore podziękowania za okazane zaufanie i powierzenie mu funkcji Metropolity Częstochowskiego. Podsumowując uroczystość Arcybiskup nawiązał ponownie do słów Papieża Benedykta XVI: „Prosimy Boga o moc i światło Ducha Świętego, aby nie tylko przetrwać światową propagandę upowszechniającą zachowania negatywne, ale by być i nadal stawać się źródłem światła w świecie.” Nowy Arcypasterz wskazał też zgromadzonym wiernym kierunki rozwoju, w jakich powinien podążać Kościół – „Potrzebujemy takich spotkań i wysp, gdzie trwa wewnętrzną prostota chrześcijańska, (…) gdzie człowiek może się schronić i wzrastać, a takimi schronami są przestrzenie Liturgii, wspólnoty i ruchy, parafie, świętowanie Sakramentów Świętych, pielgrzymki i różne formy życia Kościoła.” Szczególnie te ostatnie słowa Metropolity umocniły i napełniły nadzieją wszystkich związanych z organizacją corocznych Letnich Zjazdów Integracyjnych Tradicamp.

Źródło: Strona internetowa Tradicampu