W dniach 30 maja – 1 czerwca już po raz dwudziesty siódmy odbędzie się Pielgrzymka Chrześcijańska z Paryża do Chartres. Tysiące pielgrzymów przywiązanych do Tradycji katolickiej przez dwa i pół dnia będą przemierzać odcinek 105 km, aby u kresu peregrynacji złożyć wszystkie swoje modlitwy, intencje i umartwienia przed cudownym wizerunkiem chartreńskiej Madonny, Błękitnej Róży, uwiecznionym na dwunastowiecznym witrażu.
Każdego roku organizatorzy ogłaszają hasło przewodnie dla Pielgrzymki. Tematem tegorocznych rozważań będzie fragment Modlitwy Pańskiej – Przyjdź Królestwo Twoje.
Peregrynacja do katedry pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny w Chartres ma bardzo długą i bogatą historię. Już w XII wieku zdążały do niej setki pątników, pragnących nawiedzić miejsce przechowywania świętej relikwii – sanctae camisae – sukni, którą, według tradycji, miała na sobie Maria Panna podczas narodzin Chrystusa. Na początku lat osiemdziesiątych XX w. wierni przywiązani do Tradycji katolickiej postanowili przywrócić zarzucony w ostatnich stuleciach zwyczaj pielgrzymowania do Chartres. Przed reaktywacją Pielgrzymki kilku obserwatorów uczestniczyło w pielgrzymkach jasnogórskich, aby dokładnie poznać arkana współczesnych peregrynacji. Trzonem ekipy organizacyjnej Pielgrzymki są emerytowani oficerowie, stąd została ona dopracowana w szczegółach do perfekcji, a poszczególne jej elementy przypominają obóz wojskowy. Zaangażowane zdolności organizatorskie oraz dostępne środki finansowe pozwoliły na stworzenie unikalnej infrastruktury pielgrzymkowej zapewniającej pątnikom wsparcie logistyczne, bezpieczeństwo, opiekę zdrowotną, noclegi oraz aprowizację. Obecnie jest to największa tego typu pielgrzymka w Europie Zachodniej, zarówno pod względem długości trasy (105 km), jak i liczby uczestników (ok. 10.000 osób rocznie).
W Pielgrzymce do Chartres co roku podąża grupa polskich pątników. Niegdyś maszerowaliśmy pod opieką św. Tomasza z Akwinu oraz św. Stanisława biskupa. Św. Tomasz jest patronem Katolickiego Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego w Gorzowie Wielkopolskim, rokrocznie reprezentowanego na Pielgrzymce przez Dyrektora, Pana Marka Robaka, oraz grupę jego uczniów. Św. Stanisław był patronem pozostałych pielgrzymów z Polski. Ich liczba znacznie się zmniejszyła w ostatnich latach, w efekcie czego nie szliśmy pod osobnym sztandarem, korzystając w zamian z gościnności grupy św. Tomasza.
Mamy nadzieję, że nasze szeregi zostaną w tym roku zasilone przez kolejnych pielgrzymów z Polski. W tym celu zamieszczamy szereg informacji praktycznych, które mogą być przydatne w podejmowaniu decyzji o uczestnictwie w Pielgrzymce i planowaniu wyjazdu.
Grupy pielgrzymów dorosłych maszerują w ramach Regionów, które swoje nazwy zawdzięczają regionom geograficznym Francji. Polacy pielgrzymują z Regionem Paris Nord, oznaczonym kolorami białym i czerwonym. Na placu przed Notre-Dame należy zatem odnaleźć ciężarówkę naszego regionu, pobrać od służb bagażowych wstążki w białym i czerwonym kolorze, przytroczyć je do walizki lub plecaka i zdać oznakowany w ten sposób bagaż. Odnajdziemy go wieczorem, na obozowisku (bagaże będą leżały w rzędach przed ciężarówką regionu Paris Nord).
Każdy pielgrzym powinien zaopatrzyć się w bagaż podręczny, plecaczek lub chlebak, w którym znajdzie się miejsce na prowiant, butelkę z napojem, dobrej jakości pelerynę lub płaszcz przeciwdeszczowy, mszalik, modlitewnik lub śpiewnik (osobne mszaliki francusko-łacińskie ze śpiewnikiem otrzymamy przy wejściu do katedry Notre-Dame w Paryżu), różaniec oraz ochronne okrycie głowy, jak również wszelkie zażywane lekarstwa.
Następną czynnością jest rejestracja pielgrzymów. Osoby władające językiem francuskim mogą to uczynić wcześniej, za pośrednictwem strony internetowej www.nd-chretiente.com. Rejestracji można jednak również bez problemu dokonać w sobotni poranek. Przed Notre Dame znajdziemy stoisko, przy którym należy wypełnić krótki formularz zgłoszeniowy, uiścić opłatę i pobrać bransoletkę identyfikacyjną, której posiadanie, ze względów bezpieczeństwa, jest ściśle kontrolowane podczas Pielgrzymki. Opłata pielgrzymkowa jest zróżnicowana, w zależności od kraju pochodzenia. Polscy pielgrzymi płacą ok. 35-40 EUR. W ramach tej opłaty mamy zapewnione ubezpieczenie zdrowotne, z tej kwoty pokrywane są m.in. koszty wyżywienia, noclegu (m.in. doprowadzenie prądu i wody do obozowisk, wynajem terenu pod obozowisko) i transportu (pojazdy towarzyszące Pielgrzymce, pociąg dowożący pielgrzymów z Chartres z powrotem do Paryża). Organizatorzy apelują o hojność, gdyż do Pielgrzymki dołączają również osoby mniej zamożne, a wydatki co roku znacznie przewyższają poniesione koszty.
Zaopatrzeni w bransoletkę identyfikacyjną udajemy się z powrotem na plac, by odszukać polską grupę (powinniśmy wypatrywać flagi państwowej oraz sztandaru z białym orłem na czerwonym tle). Następnie odnajdziemy nasze miejsce w szyku i udamy się wspólnie do katedry, gdzie - po krótkiej modlitwie - otrzymamy błogosławieństwo przed wyruszeniem w drogę. Każda grupa powinna mieć swojego opiekuna, powinna wybrać również osobę, która będzie odpowiedzialna za bezpieczeństwo pielgrzymów na drodze.
Pielgrzymka Chrześcijańska do Chartres ma charakter pokutny. Pieśni religijne, które będziemy śpiewali, powinny mieć poważny charakter. Piosenki świeckie i/lub patriotyczne mogą mieć charakter bardziej żartobliwy. Francuzi dają nam piękny przykład śpiewając pieśni rycerskie i średniowieczne. Instrumenty muzyczne typu gitara niezbyt przystają do nastroju Pielgrzymki i są bardzo rzadko spotykane. Tradycyjnie na Pielgrzymce odmawiamy lub śpiewamy Różaniec w języku łacińskim oraz słuchamy rozważań na dany dzień. Każdemu dniu Pielgrzymki przypisany jest patron, na którego temat opiekun lub wyznaczony uczestnik grupy przygotowuje uprzednio konferencję. Tegorocznymi patronami będą św. Paweł Apostoł, Maryja Królowa oraz św. Ludwik IX, król Francji.
Trasa z Paryża do Chartres nie jest łatwa. Odcinek ok. 105 km jest pokonywany w 2.5 dnia (odpowiednio ok. 40, 40 i 25 km). Część trasy jest asfaltowana, idziemy też polnymi i leśnymi drogami, które mogą być wyboiste lub bardzo grząskie, w zależności od pogody. Niezbędne jest zatem dobre, sprawdzone obuwie. W przeciwieństwie do pielgrzymek do Częstochowy, w których poszczególne grupy idą zwykle różnymi trasami, Pielgrzymka do Chartres przypomina długą, kilkutysięczną kolumnę. Grupy zagraniczne (ok. 1000 osób rocznie) wmieszane są między grupy francuskie, jest bardzo dużo Niemców, Bawarczyków, Austriaków, Szwajcarów, są Anglicy i Irlandczycy, duża grupa amerykańska i kanadyjska, są mniejsze grupy z innych krajów. Tempo marszu chwilami jest bardzo szybkie, aby nie dopuścić do tworzenia się zbyt dużych przerw między grupami, czasem jednak zdarzają się przestoje i momenty oczekiwania. Trzeba uzbroić się w cierpliwość.
Postoje są dokładnie zaplanowane, a ich czas trwania jest ściśle obliczony. Pierwszego i drugiego dnia czeka nas dłuższy, ok. 2-3 godzinny postój na Mszę św. i obiad (kolejność posiłku i Mszy św. jest uzależniona od tego, czy znajdujemy się na początku, czy na końcu kolumny i od konieczności przestrzegania postu eucharystycznego). Poza dłuższym postojem przewidziane są 2 lub 3 krótsze, 15-minutowe postoje. W przypadku opóźnień trzeba się jednak liczyć z tym, że organizatorzy dodatkowo skrócą czas wypoczynku. Osoby, które nie są w stanie iść o własnych siłach, są podwożone do kolejnego postoju mikrobusami lub motocyklami.
Msze św. w trakcie pielgrzymki sprawowane są według nadzwyczajnego rytu rzymskiego. Pielgrzymom przypomina się o tym, że Komunia św. przyjmowana jest wyłącznie do ust i, jeśli tylko zdrowie na to pozwala, na kolanach.
Towarzyszący Pielgrzymce liczni księża i zakonnicy przywiązani do nadzwyczajnego rytu rzymskiego zapewniają wsparcie duchowe, słuchają spowiedzi, wygłaszają konferencje. Mamy nadzieje, że grupa polska będzie miała w tym roku własną opiekę duszpasterską. Gdyby miało jednak być inaczej, pielgrzymi nie władający językami obcymi proszeni są o skorzystanie z sakramentu pojednania przed wyjazdem z Polski.
Na postoju obiadowym rozdawane są bagietki i woda. Ta ostatnia rozdzielana jest w butelkach kilka razy w ciągu dnia. Organizatorzy apelują o rozwagę i oszczędność oraz – jeśli to możliwe - o dzielenie się wodą z jednej butelki. Na niektórych postojach rozdawane są jabłka. Kuchnia obozowa zapewnia kolację (zupę Knorra i bagietki) i śniadanie (chleb tostowy z dżemem, gorącą herbatę, kawę albo kakao). Przy porannych i wieczornych posiłkach pielgrzymi proszeni są o podchodzenie z własnymi naczyniami na napoje. Energia, jaką użytkuje się w trakcie marszu, jest tak duża, że dobrze jest zastanowić się nad wzięciem dodatkowego prowiantu, w zależności od indywidualnych potrzeb.
Na każdym postoju towarzyszyć nam będą przenośne urządzenia sanitarne typu toi-toi. Co kilka kilometrów dyżurować będzie ambulans medycznych Służb Maltańskich, lekarz i sanitariusze, którzy troskliwie zajmują się naszymi kontuzjami. Na obozowiskach noclegowych rozbijany jest szpital polowy, w którym pomoc medyczna udzielana jest nawet przez całą noc.
Do obozowiska dochodzi się między 20.00 a 21.00. Po okazaniu bransoletki identyfikacyjnej należy odszukać bagaż i udać się na wskazane miejsce na polu namiotowym. Nocujemy pod dużymi namiotami typu hangar, które nie mają podłogi. Konieczne jest zabranie karimaty lub materaca oraz ciepłego śpiwora. Temperatura nocą może spać nawet poniżej zera, w związku z czym należy zadbać o ciepłe ubranie nocne. Istnieje możliwość zabrania prywatnego namiotu i rozbicia go na wyznaczonym terenie. Z wyjątkiem par małżeńskich nie są dozwolone noclegi koedukacyjne; namioty kolektywne, w których w razie konieczności nocują osoby obu płci, są wyposażone w specjalną zasłonę. Na polach noclegowych znajdują się również umywalki z zimną wodą (umywalki dla kobiet osłonięte są namiotem), gniazdka elektryczne oraz przenośne toalety. Poza tym znajdziemy tam punkt rzeczy znalezionych/zagubionych oraz sklepik z pamiątkami. Każdy pielgrzym znajdzie szczegółowy plan obu obozowisk w śpiewniku rozdawanym przed Notre-Dame w Paryżu.
Na terenie obozowiska znajduje się kaplica adoracji Najśw. Sakramentu. Podczas drugiego noclegu organizowana jest całonocna adoracja. Księża towarzyszący Pielgrzymce mają możliwość celebracji Mszy Św. w nadzwyczajnym rycie rzymskim przy jednym z ołtarzy ustawionych w specjalnie przeznaczonym do tego celu namiocie.
Pobudka ma miejsce ok. 5.30 rano. Budzący się przy dźwiękach muzyki klasycznej pielgrzymi proszeni są o szybkie zdawanie bagaży na ciężarówki i o pomoc ekipie logistycznej przy zwijaniu namiotów. Po śniadaniu formuje się kolumna i poszczególne grupy w określonej kolejności wyruszają w dalszą drogę.
Trzeciego dnia obiad jest serwowany na ostatnim postoju, poprzedzającym wejście do Chartres. Osoby niosące sztandary i feretrony odłączają się od reszty grupy tuż przed katedrą, by dołączyć do pocztu poprzedzającego procesję kapłanów i zakonników. Finałem Pielgrzymki jest przepiękna Msza św. pontyfikalna sprawowana w nadzwyczajnym rycie rzymskim przez zaproszonego kardynała, biskupa lub opata. Po Mszy św. jest jeszcze chwila na modlitwę, zwiedzenie katedry, po czym należy udać się na dworzec kolejowy, by odszukać tam swój bagaż i wsiąść do pociągu wiozącego pielgrzymów z powrotem do Paryża.
Dojazd do Paryża i powrót do Polski
Każdy z pielgrzymów dojeżdża na własną rękę. Czytelnicy Forum Frondy bardzo poważnie rozważają jednak wynajęcie mikrobusu lub autokaru (w zależności od liczby zgłoszeń) w celu zminimalizowania kosztów przejazdu – obecnie kalkulowana cena wspólnego przejazdu wynosi ok. 300 zł w obie strony. Można również sprawdzić oferty lotnicze tanich linii lotniczych (Ryanair, Norwegian, WizzAir, EasyJet) lub cenę przejazdu pociągiem lub autokarem liniowym. Z uwagi na to, że Pielgrzymka rozpoczyna się o świcie 30 maja, w Paryżu należy być najpóźniej w piątek 29 maja w godzinach wieczornych.
Nocleg w Paryżu
Organizatorzy zapewniają jeden darmowy nocleg w Paryżu przed Pielgrzymką i dwa noclegi po Pielgrzymce. Polska grupa nocuje w salkach parafialnych parafii Notre-Dame de la Salette, rue de Danzig (przy stacji metra Convention). Warunki noclegowe są bardzo skromne; nie należy pojawiać się tam wcześniej niż późnym popołudniem w piątek 29 maja.
Izabella Parowicz
Kontakt z uczestnikami pielgrzymki, którzy wyruszają z Polski, można uzyskać za pośrednictwem naszego portalu.
Każdego roku organizatorzy ogłaszają hasło przewodnie dla Pielgrzymki. Tematem tegorocznych rozważań będzie fragment Modlitwy Pańskiej – Przyjdź Królestwo Twoje.
Peregrynacja do katedry pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny w Chartres ma bardzo długą i bogatą historię. Już w XII wieku zdążały do niej setki pątników, pragnących nawiedzić miejsce przechowywania świętej relikwii – sanctae camisae – sukni, którą, według tradycji, miała na sobie Maria Panna podczas narodzin Chrystusa. Na początku lat osiemdziesiątych XX w. wierni przywiązani do Tradycji katolickiej postanowili przywrócić zarzucony w ostatnich stuleciach zwyczaj pielgrzymowania do Chartres. Przed reaktywacją Pielgrzymki kilku obserwatorów uczestniczyło w pielgrzymkach jasnogórskich, aby dokładnie poznać arkana współczesnych peregrynacji. Trzonem ekipy organizacyjnej Pielgrzymki są emerytowani oficerowie, stąd została ona dopracowana w szczegółach do perfekcji, a poszczególne jej elementy przypominają obóz wojskowy. Zaangażowane zdolności organizatorskie oraz dostępne środki finansowe pozwoliły na stworzenie unikalnej infrastruktury pielgrzymkowej zapewniającej pątnikom wsparcie logistyczne, bezpieczeństwo, opiekę zdrowotną, noclegi oraz aprowizację. Obecnie jest to największa tego typu pielgrzymka w Europie Zachodniej, zarówno pod względem długości trasy (105 km), jak i liczby uczestników (ok. 10.000 osób rocznie).
W Pielgrzymce do Chartres co roku podąża grupa polskich pątników. Niegdyś maszerowaliśmy pod opieką św. Tomasza z Akwinu oraz św. Stanisława biskupa. Św. Tomasz jest patronem Katolickiego Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego w Gorzowie Wielkopolskim, rokrocznie reprezentowanego na Pielgrzymce przez Dyrektora, Pana Marka Robaka, oraz grupę jego uczniów. Św. Stanisław był patronem pozostałych pielgrzymów z Polski. Ich liczba znacznie się zmniejszyła w ostatnich latach, w efekcie czego nie szliśmy pod osobnym sztandarem, korzystając w zamian z gościnności grupy św. Tomasza.
Mamy nadzieję, że nasze szeregi zostaną w tym roku zasilone przez kolejnych pielgrzymów z Polski. W tym celu zamieszczamy szereg informacji praktycznych, które mogą być przydatne w podejmowaniu decyzji o uczestnictwie w Pielgrzymce i planowaniu wyjazdu.
Informacje ogólne:
Pielgrzymka Chrześcijańska z Paryża do Chartres rozpoczyna się zawsze w sobotę - Wigilię Zesłania Ducha Św. i kończy się w poniedziałek po Zesłaniu Ducha św. (jest to we Francji dzień wolny od pracy). W sobotni poranek (między 5.00 a 6.00 rano) na placu przed katedrą Notre-Dame w Paryżu zbierają się tysiące pielgrzymów. Będą oni maszerować w grupach liczących od kilku do kilkudziesięciu osób. Oprócz grup składających się osób dorosłych, gromadzi się także młodzież w wieku 12-16 lat (określani jako Pastoureaux), grupy rodzin (Familles) oraz dzieci (Enfants). Te ostatnie grupy mają osobne, krótsze trasy przemarszu, redukowane dzięki transportowi autokarowemu.Grupy pielgrzymów dorosłych maszerują w ramach Regionów, które swoje nazwy zawdzięczają regionom geograficznym Francji. Polacy pielgrzymują z Regionem Paris Nord, oznaczonym kolorami białym i czerwonym. Na placu przed Notre-Dame należy zatem odnaleźć ciężarówkę naszego regionu, pobrać od służb bagażowych wstążki w białym i czerwonym kolorze, przytroczyć je do walizki lub plecaka i zdać oznakowany w ten sposób bagaż. Odnajdziemy go wieczorem, na obozowisku (bagaże będą leżały w rzędach przed ciężarówką regionu Paris Nord).
Każdy pielgrzym powinien zaopatrzyć się w bagaż podręczny, plecaczek lub chlebak, w którym znajdzie się miejsce na prowiant, butelkę z napojem, dobrej jakości pelerynę lub płaszcz przeciwdeszczowy, mszalik, modlitewnik lub śpiewnik (osobne mszaliki francusko-łacińskie ze śpiewnikiem otrzymamy przy wejściu do katedry Notre-Dame w Paryżu), różaniec oraz ochronne okrycie głowy, jak również wszelkie zażywane lekarstwa.
Następną czynnością jest rejestracja pielgrzymów. Osoby władające językiem francuskim mogą to uczynić wcześniej, za pośrednictwem strony internetowej www.nd-chretiente.com. Rejestracji można jednak również bez problemu dokonać w sobotni poranek. Przed Notre Dame znajdziemy stoisko, przy którym należy wypełnić krótki formularz zgłoszeniowy, uiścić opłatę i pobrać bransoletkę identyfikacyjną, której posiadanie, ze względów bezpieczeństwa, jest ściśle kontrolowane podczas Pielgrzymki. Opłata pielgrzymkowa jest zróżnicowana, w zależności od kraju pochodzenia. Polscy pielgrzymi płacą ok. 35-40 EUR. W ramach tej opłaty mamy zapewnione ubezpieczenie zdrowotne, z tej kwoty pokrywane są m.in. koszty wyżywienia, noclegu (m.in. doprowadzenie prądu i wody do obozowisk, wynajem terenu pod obozowisko) i transportu (pojazdy towarzyszące Pielgrzymce, pociąg dowożący pielgrzymów z Chartres z powrotem do Paryża). Organizatorzy apelują o hojność, gdyż do Pielgrzymki dołączają również osoby mniej zamożne, a wydatki co roku znacznie przewyższają poniesione koszty.
Zaopatrzeni w bransoletkę identyfikacyjną udajemy się z powrotem na plac, by odszukać polską grupę (powinniśmy wypatrywać flagi państwowej oraz sztandaru z białym orłem na czerwonym tle). Następnie odnajdziemy nasze miejsce w szyku i udamy się wspólnie do katedry, gdzie - po krótkiej modlitwie - otrzymamy błogosławieństwo przed wyruszeniem w drogę. Każda grupa powinna mieć swojego opiekuna, powinna wybrać również osobę, która będzie odpowiedzialna za bezpieczeństwo pielgrzymów na drodze.
Pielgrzymka Chrześcijańska do Chartres ma charakter pokutny. Pieśni religijne, które będziemy śpiewali, powinny mieć poważny charakter. Piosenki świeckie i/lub patriotyczne mogą mieć charakter bardziej żartobliwy. Francuzi dają nam piękny przykład śpiewając pieśni rycerskie i średniowieczne. Instrumenty muzyczne typu gitara niezbyt przystają do nastroju Pielgrzymki i są bardzo rzadko spotykane. Tradycyjnie na Pielgrzymce odmawiamy lub śpiewamy Różaniec w języku łacińskim oraz słuchamy rozważań na dany dzień. Każdemu dniu Pielgrzymki przypisany jest patron, na którego temat opiekun lub wyznaczony uczestnik grupy przygotowuje uprzednio konferencję. Tegorocznymi patronami będą św. Paweł Apostoł, Maryja Królowa oraz św. Ludwik IX, król Francji.
Trasa z Paryża do Chartres nie jest łatwa. Odcinek ok. 105 km jest pokonywany w 2.5 dnia (odpowiednio ok. 40, 40 i 25 km). Część trasy jest asfaltowana, idziemy też polnymi i leśnymi drogami, które mogą być wyboiste lub bardzo grząskie, w zależności od pogody. Niezbędne jest zatem dobre, sprawdzone obuwie. W przeciwieństwie do pielgrzymek do Częstochowy, w których poszczególne grupy idą zwykle różnymi trasami, Pielgrzymka do Chartres przypomina długą, kilkutysięczną kolumnę. Grupy zagraniczne (ok. 1000 osób rocznie) wmieszane są między grupy francuskie, jest bardzo dużo Niemców, Bawarczyków, Austriaków, Szwajcarów, są Anglicy i Irlandczycy, duża grupa amerykańska i kanadyjska, są mniejsze grupy z innych krajów. Tempo marszu chwilami jest bardzo szybkie, aby nie dopuścić do tworzenia się zbyt dużych przerw między grupami, czasem jednak zdarzają się przestoje i momenty oczekiwania. Trzeba uzbroić się w cierpliwość.
Postoje są dokładnie zaplanowane, a ich czas trwania jest ściśle obliczony. Pierwszego i drugiego dnia czeka nas dłuższy, ok. 2-3 godzinny postój na Mszę św. i obiad (kolejność posiłku i Mszy św. jest uzależniona od tego, czy znajdujemy się na początku, czy na końcu kolumny i od konieczności przestrzegania postu eucharystycznego). Poza dłuższym postojem przewidziane są 2 lub 3 krótsze, 15-minutowe postoje. W przypadku opóźnień trzeba się jednak liczyć z tym, że organizatorzy dodatkowo skrócą czas wypoczynku. Osoby, które nie są w stanie iść o własnych siłach, są podwożone do kolejnego postoju mikrobusami lub motocyklami.
Msze św. w trakcie pielgrzymki sprawowane są według nadzwyczajnego rytu rzymskiego. Pielgrzymom przypomina się o tym, że Komunia św. przyjmowana jest wyłącznie do ust i, jeśli tylko zdrowie na to pozwala, na kolanach.
Towarzyszący Pielgrzymce liczni księża i zakonnicy przywiązani do nadzwyczajnego rytu rzymskiego zapewniają wsparcie duchowe, słuchają spowiedzi, wygłaszają konferencje. Mamy nadzieje, że grupa polska będzie miała w tym roku własną opiekę duszpasterską. Gdyby miało jednak być inaczej, pielgrzymi nie władający językami obcymi proszeni są o skorzystanie z sakramentu pojednania przed wyjazdem z Polski.
Na postoju obiadowym rozdawane są bagietki i woda. Ta ostatnia rozdzielana jest w butelkach kilka razy w ciągu dnia. Organizatorzy apelują o rozwagę i oszczędność oraz – jeśli to możliwe - o dzielenie się wodą z jednej butelki. Na niektórych postojach rozdawane są jabłka. Kuchnia obozowa zapewnia kolację (zupę Knorra i bagietki) i śniadanie (chleb tostowy z dżemem, gorącą herbatę, kawę albo kakao). Przy porannych i wieczornych posiłkach pielgrzymi proszeni są o podchodzenie z własnymi naczyniami na napoje. Energia, jaką użytkuje się w trakcie marszu, jest tak duża, że dobrze jest zastanowić się nad wzięciem dodatkowego prowiantu, w zależności od indywidualnych potrzeb.
Na każdym postoju towarzyszyć nam będą przenośne urządzenia sanitarne typu toi-toi. Co kilka kilometrów dyżurować będzie ambulans medycznych Służb Maltańskich, lekarz i sanitariusze, którzy troskliwie zajmują się naszymi kontuzjami. Na obozowiskach noclegowych rozbijany jest szpital polowy, w którym pomoc medyczna udzielana jest nawet przez całą noc.
Do obozowiska dochodzi się między 20.00 a 21.00. Po okazaniu bransoletki identyfikacyjnej należy odszukać bagaż i udać się na wskazane miejsce na polu namiotowym. Nocujemy pod dużymi namiotami typu hangar, które nie mają podłogi. Konieczne jest zabranie karimaty lub materaca oraz ciepłego śpiwora. Temperatura nocą może spać nawet poniżej zera, w związku z czym należy zadbać o ciepłe ubranie nocne. Istnieje możliwość zabrania prywatnego namiotu i rozbicia go na wyznaczonym terenie. Z wyjątkiem par małżeńskich nie są dozwolone noclegi koedukacyjne; namioty kolektywne, w których w razie konieczności nocują osoby obu płci, są wyposażone w specjalną zasłonę. Na polach noclegowych znajdują się również umywalki z zimną wodą (umywalki dla kobiet osłonięte są namiotem), gniazdka elektryczne oraz przenośne toalety. Poza tym znajdziemy tam punkt rzeczy znalezionych/zagubionych oraz sklepik z pamiątkami. Każdy pielgrzym znajdzie szczegółowy plan obu obozowisk w śpiewniku rozdawanym przed Notre-Dame w Paryżu.
Na terenie obozowiska znajduje się kaplica adoracji Najśw. Sakramentu. Podczas drugiego noclegu organizowana jest całonocna adoracja. Księża towarzyszący Pielgrzymce mają możliwość celebracji Mszy Św. w nadzwyczajnym rycie rzymskim przy jednym z ołtarzy ustawionych w specjalnie przeznaczonym do tego celu namiocie.
Pobudka ma miejsce ok. 5.30 rano. Budzący się przy dźwiękach muzyki klasycznej pielgrzymi proszeni są o szybkie zdawanie bagaży na ciężarówki i o pomoc ekipie logistycznej przy zwijaniu namiotów. Po śniadaniu formuje się kolumna i poszczególne grupy w określonej kolejności wyruszają w dalszą drogę.
Trzeciego dnia obiad jest serwowany na ostatnim postoju, poprzedzającym wejście do Chartres. Osoby niosące sztandary i feretrony odłączają się od reszty grupy tuż przed katedrą, by dołączyć do pocztu poprzedzającego procesję kapłanów i zakonników. Finałem Pielgrzymki jest przepiękna Msza św. pontyfikalna sprawowana w nadzwyczajnym rycie rzymskim przez zaproszonego kardynała, biskupa lub opata. Po Mszy św. jest jeszcze chwila na modlitwę, zwiedzenie katedry, po czym należy udać się na dworzec kolejowy, by odszukać tam swój bagaż i wsiąść do pociągu wiozącego pielgrzymów z powrotem do Paryża.
Dojazd do Paryża i powrót do Polski
Każdy z pielgrzymów dojeżdża na własną rękę. Czytelnicy Forum Frondy bardzo poważnie rozważają jednak wynajęcie mikrobusu lub autokaru (w zależności od liczby zgłoszeń) w celu zminimalizowania kosztów przejazdu – obecnie kalkulowana cena wspólnego przejazdu wynosi ok. 300 zł w obie strony. Można również sprawdzić oferty lotnicze tanich linii lotniczych (Ryanair, Norwegian, WizzAir, EasyJet) lub cenę przejazdu pociągiem lub autokarem liniowym. Z uwagi na to, że Pielgrzymka rozpoczyna się o świcie 30 maja, w Paryżu należy być najpóźniej w piątek 29 maja w godzinach wieczornych.
Nocleg w Paryżu
Organizatorzy zapewniają jeden darmowy nocleg w Paryżu przed Pielgrzymką i dwa noclegi po Pielgrzymce. Polska grupa nocuje w salkach parafialnych parafii Notre-Dame de la Salette, rue de Danzig (przy stacji metra Convention). Warunki noclegowe są bardzo skromne; nie należy pojawiać się tam wcześniej niż późnym popołudniem w piątek 29 maja.
Izabella Parowicz
Kontakt z uczestnikami pielgrzymki, którzy wyruszają z Polski, można uzyskać za pośrednictwem naszego portalu.
