Na tegorocznej edycji festiwalu „Pieśń naszych korzeni” w Jarosławiu odprawione zostały trzy Msze w rycie dominikańskim. Celebrował o. Marek Grzelczak OP. Asystę liturgiczną i całą logistykę zapewniły Inicjatywa „Coetus Fidelium” i Fundacja św. Grzegorza Wielkiego.
W czwartek, w święto Niepokalanego Serca NMP, odprawiona została Msza recytowana. W piątek, w celu uzgodnienia z kalendarzem festiwalowym, ustalonym wg nowego rytu, odprawiona została Msza wotywna ku czci św. Róży z Limy — celebrowana jako śpiewana z okadzeniami. W sobotę przypadła uroczystość św. Bartłomieja. Zgodnie z propozycją o. Tomasza Grabowskiego OP, prezesa Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny, wybrana została dominikańska forma Mszy solennej, czyli Missa Majori, która była sprawowana, z racji rangi święta w najbardziej uroczystej formie z krzyżem procesyjnym i niższą asystą w albach. Warto podkreślić, ze była to chyba pierwsza tego typu liturgia w Polsce od dziesiątek lat.
Jako kantorzy posługiwali Marcin Bornus Szczyciński i Robert Pożarski. Wspomagali ich Andrij Szkrabjuk, główny kantor katedry Kościoła Ormiańsko-Apostolskiego we Lwowie, Sławomir Witkowski, kantor gregoriański parafii św. Jadwigi w Chorzowie, oraz Marcel Peres, wybitny francuski muzykolog, kompozytor i interpretator chorału gregoriańskiego i muzyki tradycyjnej. Z racji charakteru miejsca — Festiwal „Pieśń naszych korzeni” gromadzi środowisko muzyki dawnej i liturgicznej — wśród wiernych było jeszcze kilkudziesięciu innych śpiewaków; dla każdego przygotowano kancjonały i w śpiew (chorał dominikański i pieśni tradycyjne) włączało się całe zgromadzenie liturgiczne.
Podmiotem odpowiedzialnym za organizację Mszy festiwalowych była w tym roku fundacja Dominikański Ośrodek Liturgiczny. Dlatego przy organizacji Mszy współpracowaliśmy z Ośrodkiem. O. Tomasz Grabowski OP i współpracujący z ośrodkiem o. Stanisław Nowak OP wygłosili kazania, kleryk Grzegorz Doniec OP pełnił funkcję subdiakona, a kleryk Wojciech Sznyk OP śpiewał lekcję na Mszy śpiewanej. Na Msze przychodził także o. Grzegorz Przechowski OP, który pomagał nam przy organizacji pierwszej Mszy w rycie dominikańskim w Krakowie w dniu 1 lipca 2012 r. Funkcję diakona na Mszy solennej pełnił ks. dk. Radosław Pleskot z Archidiecezji Warszawskiej.
Serdecznie dziękujemy braciom dominikanom, całej Fundacji DOL oraz księdzu proboszczowi jarosławskiej Kolegiaty za współpracę i życzliwość.
Równolegle „prywatne” Msze „trydenckie” (w tym solenne) podczas festiwalu odprawiał w Kolegiacie ks. Bartosz Gajerski. Relacja z nich również została zamieszczona na portalu NRL i można się z nią zapoznać tutaj.
Przy okazji pragniemy przypomnieć, że kiedy
polscy dominikanie wraz z całym zakonem zrezygnowali ze swojej rodzimej
liturgii, to środowisko świeckich śpiewaków, którzy powołali do życia
festiwal jarosławski, podtrzymało tradycję, celebrując dominikańską
liturgię godzin; ono także przez wiele lat czyniło u dominikanów
starania o przywrócenie, choćby okazjonalnie, Mszy we własnym rycie
zakonu. Na
festiwalu codziennie celebrowana jest liturgia godzin w rycie
dominikańskim (jutrznia i nieszpory), a kiedy tylko stało się to możliwe, wprowadzono także Msze w tym rycie (pierwszy raz w ubiegłym roku).
 |
| Na oficjum asysta tworzy długą linię, wg hierarchii, od celebransa do młodszego akolity. |
 |
| Ukłon asysty na Gratias agamus Domino Deo nostro. |
 |
| Okadzenie kantora. |
 |
| Subdiakon głoszący lekcję z pulpitu. |
 |
| Proklamacja Ewangelii z użyciem krzyża procesyjnego. |
 |
| Po proklamacji Ewangelii księgę całuje celebrans, a następnie diakon. |
