Początki
W 1964 roku dr Borghild Krane, sławna norweska psycholog,
wysłała apel do zatroskanych katolików zachęcając ich do wspólnego działania w
obronie dziedzictwa liturgicznego Kościoła. W rezultacie w latach 1964-1965 zostało
założonych szereg krajowych stowarzyszeń. Delegaci z sześciu europejskich organizacji
spotkali się w Rzymie na początku 1965, a Międzynarodowa Federacja została
formalnie ustanowiona w Zurychu 8 stycznia 1967 roku, gdzie delegaci z 20
stowarzyszeń zatwierdzili wstępny statut i wybrali pierwszą Radę Federacji.
Ruch świeckich
Międzynarodowa Federacja Una Voce jest ruchem świeckich. Jej
podstawowe cele dotyczą utrzymania w użyciu w Kościele Missale Romanum papieża Jana XXIII (edycja z roku 1962) jako jednej
z form celebracji liturgicznej a także ochrony i promocji używania łaciny,
chorału gregoriańskiej oraz polifonii sakralnej.
Walne Zgromadzenie odbywa się co dwa lata. Podczas
Zgromadzenia wybierana jest Rada oraz Prezydent Federacji. Obecnym prezydentem
jest James Bogle ze stowarzyszenia Una Voce Australia rezydujący w Anglii. Wiceprezydenci
Federacji pochodzą z Meksyku, Kanady i Polski. Skarbnikiem jest Brytyjczyk,
natomiast sekretarzem Irlandczyk.
Federacja jest uznawana przez Stolicę Apostolską, a jej
przedstawiciele są przyjmowani z uprzejmością i szacunkiem w rzymskich
kongregacjach. Przez lata swego istnienia Federacja wiele razy skutecznie
interweniowała w wielu okazjach związanych z ochroną tradycyjnej Mszy oraz
starożytnych praktyk liturgicznych.
Pierwszy prezydent Federacji dr Eryk de Saventhem był
kluczową osobą w przekonaniu papieża Jana Pawła II do zwołania specjalnej
Komisji Kardynałów, która miała zbadać sytuację dotyczącą odprawiania Mszy tradycyjnej.
Federacja nie jest organizacją kierowaną odgórnie przez
jakiś centralny komitet. Każde narodowe stowarzyszenie jest autonomiczną
organizacją, która jest zachęcana do zrobienia wszystkiego, aby osiągać na
poziomie lokalnym cele Federacji. Kierownictwo Międzynarodowej Federacji ma
natomiast lepsze możliwości do reprezentowania wspólnych spraw tradycyjnych
katolików z całego świata na najwyższych poziomach hierarchii kościelnej.
Rozmowy z Rzymem są zazwyczaj przeprowadzane w sposób dyskretny i nie są
upublicznianie.
Członkostwo
Międzynarodowa Federacja reprezentuje 43 organizacje
członkowskie z: Anglii i Walii, Argentyny, Australii, Austrii, Białorusi,
Brazylii, Chile, Chorwacji , Filipin, Francji, Niemiec, Indii, Irlandii,
Japonii, Kanady, Malty, Meksyku, Niderlandów, Kolumbii, Kostaryki, Kuby, Łotwy,
Norwegii, Nowej Zelandii, Peru, Polski, Portugalii, Peurto Rico, Republiki
Południowej Afryki, Rosji, Stanów Zjednoczonych, Szkocji, Hiszpanii, Ukrainy, Włoch.
Od czasu ogłoszenia motu
proprio Summorum Pontificum w lipcu 2007 roku przez papieża Benedykta XVI
Federacja znacząco się rozwinęła przyjmując 17 nowych organizacji
członkowskich. Prośby o informacje i pomoc nadeszły także z Danii, Hondurasu, Węgier, Indii,
Indonezji, Kenii, Litwy, Luxemburgu, Panamy, Borneo i Słowenii. Co może być
zaskakujące, większość tych zapytań została przesłana przez ludzi młodych,
którzy odkrywają piękno i duchowość tradycyjnej liturgii katolickiej oraz
chcieliby z niej czerpać.
Komentarze ze strony kardynałów
·
„Międzynarodowa Federacja Una Voce odegrała
istotną rolę wspierając używanie Mszału Rzymskiego z roku 1962 w posłuszeństwie
dyrektywom Stolicy Apostolskiej. Za tę cenną służbę wyrażam moją wdzięczność
członkom Federacji oraz daje swoje błogosławieństwo” Kardynał Józef
Ratzinger, Prefekt Kongregacji Doktryny Wiary, z przemowy do Federacji Una Voce
w dniu 25 lipca 1996 roku
·
Kardynał Medina Estevez, emerytowany prefekt
Kongregacji Kultu Bożego stwierdził, że użycie mszału z 1962 roku powinno być
przyznane wszystkim, którzy o to proszą. Przyznał to na podstawie swoich
własnych badań, z których wynika, że ryt Piusa V nigdy nie został zniesiony.
·
Dnia 4 września roku 2000 kardynał Castrillon
Hoyos powiedział reprezentantom Una Voce, że uznaje Mszał Piusa V za wspaniały
skarb Kościoła. Nie widzi powodu, dla którego nie powinniśmy dostać prawa
używania ksiąg liturgicznych, które były w użyciu w roku 1962. W jego opinii motu proprio Ecclesia Dei nałożyło na
biskupów poważne odpowiedzialności związane z jego implementacją. Tylko w
przypadku poważnych powodów przeciwko jego użyciu prośby wiernych powinny
zostać odrzucone.
Papież Benedykt XVI
Dnia 7 lipca 2007 roku, ku olbrzymiej satysfakcji członków
Federacji, nasz Ojciec Święty papież Benedykt XVI promulgował swoje motu proprio Summorum Pontificum, które
stwierdza jednoznacznie, że Mszał bł. Jana XXIII (1962) nigdy nie był zniesiony
„i musi być odpowiednio uznany ze względu
na czcigodny i starożytny zwyczaj”.
„Prawdą jest, że
liturgia łacińska Kościoła w różnych formach w ciągu wieków chrześcijaństwa
napędzała życie duchowe niezliczonej rzeszy świętych oraz że dzięki religii
umocniła wiele narodów i ożywiła ich pobożność.” [Summorum Pontificum]
Kontakt
Stowarzyszenie Una Voce Polonia. Polska – członek Federacji Una Voce : www.unavocepolonia.pl
źródło: www.fiuv.org