Św. Tomasz z Akwinu kojarzony jest głównie z geniuszem intelektu, filozofią, teologią i uniwersytetem. Warto jednak pamiętać, że był on również mistykiem i poetą.
W 1264 roku, papież Urban IV ustanowił uroczystość liturgiczną ku czci Najświętszego Sakramentu - Boże Ciało. Wtedy właśnie powstały poemat św. Tomasza Lauda Sion (”Chwal, Syjonie”), który jest wykorzystywany w liturgii jako sekwencja we Mszy tej uroczystości w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego.
Z tego samego okresu pochodzą także hymny eucharystyczne Pange lingua (”Sław języku tajemnicę”) i Verbum supernum (”Słowo najwyższe”), także napsane przez Doktora Anielskiego. Z kolei utwór Adoro te devote (”Zbliżam się w pokorze”) powstał w związku z nowo ustanowioną ceremonią wystawiania i wznoszenia Hostii po Przeistoczeniu.
Są to przede wszystkim teksty liturgiczne, wierszowane zgodnie z prawami rytmiki łacińskiej, poezja pojęciowa o niezwykłej sile oddziaływania. Dom Wilmart, benedyktyn i znawca scholastyki, napisał o Adoro te devote, że jest to “jedna z tych kompozycji harmonijnych i genialnych, bogatych i prostych zarazem, a przyczyniających się w większym stopniu niż niejedna książka do kształtowania katolickiej religijności”.
Niektóre fragmenty hymnów św. Tomasza, stały się jakby samodzielnymi utworami, bez których trudno sobie dziś wyobrazić wiele obrzędów liturgicznych. Pieśń eucharystyczna śpiewana podczas wystawiania Najświętszego Sakramentu “O zbawcza Hostio” (O salutaris Hostia), to po prostu dwie ostatnie zwrotki hymnu “Słowo najwyższe” (Verbum supernum), z kolei “Przed tak wielkim Sakramentem” (Tantum ergo Sacramentum) to dwie ostatnie zwrotki hymnu “Sław języku tajemnicę” (Pange lingua).
Źródło: http://akwinata.com.pl/
Są to przede wszystkim teksty liturgiczne, wierszowane zgodnie z prawami rytmiki łacińskiej, poezja pojęciowa o niezwykłej sile oddziaływania. Dom Wilmart, benedyktyn i znawca scholastyki, napisał o Adoro te devote, że jest to “jedna z tych kompozycji harmonijnych i genialnych, bogatych i prostych zarazem, a przyczyniających się w większym stopniu niż niejedna książka do kształtowania katolickiej religijności”.
Niektóre fragmenty hymnów św. Tomasza, stały się jakby samodzielnymi utworami, bez których trudno sobie dziś wyobrazić wiele obrzędów liturgicznych. Pieśń eucharystyczna śpiewana podczas wystawiania Najświętszego Sakramentu “O zbawcza Hostio” (O salutaris Hostia), to po prostu dwie ostatnie zwrotki hymnu “Słowo najwyższe” (Verbum supernum), z kolei “Przed tak wielkim Sakramentem” (Tantum ergo Sacramentum) to dwie ostatnie zwrotki hymnu “Sław języku tajemnicę” (Pange lingua).
Źródło: http://akwinata.com.pl/
