sobota, 17 marca 2012

Z redakcyjnej poczty (VI) - Niedziela Laetare

Prezentujemy kolejny tekst naszego czytelnika, Pana Przemysława Kubisiaka, poświęcony jutrzejszej, szczególnej niedzieli

W ciągu Wielkiego Postu świętujemy Niedzielę, która w tradycji Kościoła zwana jest Niedzielą Laetare, czyli Niedzielą Radości jest to czwarta niedziela tego okresu. Nazwa ta pochodzi od pierwszych słów Introitu mszalnego z księgi Izajasza 66,10: „Raduj się Jeruzalem”. Charakter tej niedzieli w Rzymie był bardzo radosny, łączył się z faktem, że w połowie Wielkiego Postu przypadało ważne wydarzenie dla katechumenów. Stawali się oni tzw. Electi. Polegało to na wpisaniu katechumena do księgi i uroczystym stwierdzeniu iż jest oficjalnym kandydatem do chrztu. Wpisu takiego dokonywał uroczyście miejscowy biskup. 


Charakterystyczną cechą Niedzieli Leatare jest kolor szat liturgicznych , które w tym dniu mogą być różowe. Kolor ten to efekt połączenia bieli i fioletu. Fiolet jest symbolem pokuty, umartwienia, biel natomiast kolorem radości i święta. Kolor biały wnikając w środkową Niedziele Wielkiego Postu przypomina nam o wielkiej tajemnicy świąt paschalnych które są początkiem i główną przyczyną radości chrześcijanina. Tradycja koloru różowego pochodzi z XVI w., i jak się przypuszcza łączy się ona z pobłogosławieniem przez papieża złotej róży, która była wręczana ważnym i zasłużonym dla kościoła osobistościom.

Tradycja podaje, że Niedziela Laetare wiązała również swoją nazwę z doniosłą uroczystością udzielania w tym dniu święceń prezbiteratu. Popularnie była zwaną Mediana, jednakże papież Gelazy I w 494 r. przeniósł tę uroczystość na sobotę in Mediana, jako stały termin święceń kapłańskich. Od VII – VIII w. nazwa ta na stałe wychodzi z użycia. Nie podaje jej ani sakramentarz galezjański, ani gregoriański.

W Niedzielę Laetare kościół dopuszcza do liturgii inne instrumenty i poleca wykonywanie pieśni radosnych i pochwalnych. Również organy mogą w tą niedzielę grać bardziej doniośle i uroczyście, nie tylko dla podtrzymania śpiewu jak to ma miejsce przez cały okras Wielkiego Postu. 

Opracował: Przemysław Kubisak