W ramach festiwalu "Wszystkie Mazurki Świata" w Poniedziałek Wielkanocny 5 kwietnia o godz. 17 w kościele Św. Anny w Warszawie zostanie odprawiona Msza święta w klasycznym rycie rzymskim z oprawą muzyczną z czasów Chopina w intencji Fryderyka Chopina i miłośników jego dzieła. Najświętszą Ofiarę sprawował będzie o. Wojciech Gołaski OP.
Muzyka podczas tej celebry - przygotowana na podstawie pieczołowitych studiów nad źródłami pisanymi i ustnymi - służyć będzie przybliżeniu sobie pobożności pielęgnowanej na Mazowszu w czasach młodości Chopina. Łukasz Gołębiowski pisał w 1831 roku: „Przodkowie nasi tak z całem swem życiem, jak i z zabawą łączyli religijność”. Co znamienne, opinia ta pojawia się w opisie tańca polskiego (poloneza). Poznanie atmosfery religijności, jaką za młodu chłonął Fryderyk Chopin, może dać cenną wskazówkę do interpretacji jego dzieła.
Podczas mszy zostaną wykonane następujące utwory:
Śpiew przed nabożeństwem:
1. Bogarodzica – Mioduszewski 1838, Niemcewicz 1816.
Śpiewy procesji:
2. Salve festa dies – edycja Piotrkowczyka z XVII w. i kancjonały np. 1822.
3. Przez Twoje święte Zmartwychpowstanie – trad. ustna z Brochowa i okolic, wersety: Ecce renascetis etc. – edycja Piotrkowczyka z XVII w. i kancjonały np. 1822.
Missa Polonica AD 1810:
4. Zacznijcie usta nasze – Mioduszewski 1838.
5. Introit: Introduxit vos Dominus – pseudochorał, śpiew na wejście na Poniedziałek Wielkanocny (Graduale pro festis XX. Misjonarzy z 1769 r.).
6. Kyrie i Gloria Varsaviensis – utwory na dwa głosy powstałe najprawdopodobniej w kościele Św. Krzyża na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie (j.w.).
7. Preludium organowe “na Lekcję”.
8. Alleluja Angelus Domini – pseudochorał (j.w,).
9. Ewangelia – “ton polski” edycja Piotrkowczyka i kancjonały z XIX w.
10. Credo – chorał z rękopisu bernardynów z 1524 roku, używanego aż do XIX wieku.
11. Pieśń katechizmowa – tradycja ustna z Brochowa i okolic.
12. Ofiarujmy chwałę w wierze – Mioduszewski 1838.
13. Sanctus Varsaviensis – Graduale pro festis XX. Misjonarzy z 1769 r.
14. Improwizacje organowe “na Podniesienie”.
15. Agnus Dei Varsaviensis – Graduale pro festis XX. Misjonarzy z 1769 r.
16. Regina caeli laetare – W. Raszek, Kancjonał muzyki kościelnej, Warszawa 1825.
17. Pieśni wielkanocne – tradycja ustna z Brochowa i okolic.
Muzyka podczas tej celebry - przygotowana na podstawie pieczołowitych studiów nad źródłami pisanymi i ustnymi - służyć będzie przybliżeniu sobie pobożności pielęgnowanej na Mazowszu w czasach młodości Chopina. Łukasz Gołębiowski pisał w 1831 roku: „Przodkowie nasi tak z całem swem życiem, jak i z zabawą łączyli religijność”. Co znamienne, opinia ta pojawia się w opisie tańca polskiego (poloneza). Poznanie atmosfery religijności, jaką za młodu chłonął Fryderyk Chopin, może dać cenną wskazówkę do interpretacji jego dzieła.
Podczas mszy zostaną wykonane następujące utwory:
Śpiew przed nabożeństwem:
1. Bogarodzica – Mioduszewski 1838, Niemcewicz 1816.
Śpiewy procesji:
2. Salve festa dies – edycja Piotrkowczyka z XVII w. i kancjonały np. 1822.
3. Przez Twoje święte Zmartwychpowstanie – trad. ustna z Brochowa i okolic, wersety: Ecce renascetis etc. – edycja Piotrkowczyka z XVII w. i kancjonały np. 1822.
Missa Polonica AD 1810:
4. Zacznijcie usta nasze – Mioduszewski 1838.
5. Introit: Introduxit vos Dominus – pseudochorał, śpiew na wejście na Poniedziałek Wielkanocny (Graduale pro festis XX. Misjonarzy z 1769 r.).
6. Kyrie i Gloria Varsaviensis – utwory na dwa głosy powstałe najprawdopodobniej w kościele Św. Krzyża na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie (j.w.).
7. Preludium organowe “na Lekcję”.
8. Alleluja Angelus Domini – pseudochorał (j.w,).
9. Ewangelia – “ton polski” edycja Piotrkowczyka i kancjonały z XIX w.
10. Credo – chorał z rękopisu bernardynów z 1524 roku, używanego aż do XIX wieku.
11. Pieśń katechizmowa – tradycja ustna z Brochowa i okolic.
12. Ofiarujmy chwałę w wierze – Mioduszewski 1838.
13. Sanctus Varsaviensis – Graduale pro festis XX. Misjonarzy z 1769 r.
14. Improwizacje organowe “na Podniesienie”.
15. Agnus Dei Varsaviensis – Graduale pro festis XX. Misjonarzy z 1769 r.
16. Regina caeli laetare – W. Raszek, Kancjonał muzyki kościelnej, Warszawa 1825.
17. Pieśni wielkanocne – tradycja ustna z Brochowa i okolic.
