W ślad za podsumowaniem dwóch lat obowiązywania motu proprio Summorum Pontificum w Polsce, we Francji oraz we Włoszech, poniżej publikujemy dane dotyczące niemieckiego obszaru językowego. Zostały one opracowane i zamieszczone na stronie internetowej stowarzyszenia Pro Missa Tridentina.
Już dwa lata obowiązuje w Kościele motu proprio Summorum Pontificum papieża Benedykta XVI, w którym Ojciec Święty zapewnił wszystkim kapłanom na świecie prawo udzielania Sakramentów według ksiąg liturgicznych z 1962 r. a w szczególności prawo odprawiania Mszy św. w „nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego”.
W wielu niemieckojęzycznych regionach udało się w tym czasie zorganizować regularną celebrację Mszy św. w tej czcigodnej formie. Niestety tylko w nielicznych miejscach klasyczny ryt rzymski używany może być codziennie lub przynajmniej w każdą niedzielę i święta, zaś owa „regularność” oznacza najczęściej: „co drugą niedzielę” (np. Freiburg), „w każdą środę” (np. Wiesbaden), „każdy drugi piątek miesiąca (np. Giessen) albo nawet „raz na dwa miesiące” (np. Markkleeberg).
Ponadto istnieje wciąż ponad 50 grup tradycyjnie zorientowanych wiernych, którzy często od ponad roku nadal czekają na pozytywną odpowiedź w sprawie możliwości uczestnictwa w regularnych celebracjach Mszy św. (np. Reutlingen).
Poniższe dwa diagramy ukazują rozwój, jaki nastąpił w ciągu dwóch ostatnich lat:
W wielu niemieckojęzycznych regionach udało się w tym czasie zorganizować regularną celebrację Mszy św. w tej czcigodnej formie. Niestety tylko w nielicznych miejscach klasyczny ryt rzymski używany może być codziennie lub przynajmniej w każdą niedzielę i święta, zaś owa „regularność” oznacza najczęściej: „co drugą niedzielę” (np. Freiburg), „w każdą środę” (np. Wiesbaden), „każdy drugi piątek miesiąca (np. Giessen) albo nawet „raz na dwa miesiące” (np. Markkleeberg).
Ponadto istnieje wciąż ponad 50 grup tradycyjnie zorientowanych wiernych, którzy często od ponad roku nadal czekają na pozytywną odpowiedź w sprawie możliwości uczestnictwa w regularnych celebracjach Mszy św. (np. Reutlingen).
Poniższe dwa diagramy ukazują rozwój, jaki nastąpił w ciągu dwóch ostatnich lat:
Liczba miejsc z regularną Mszą św. w niemieckim obszarze językowym. Niebieski kolor oznacza Niemcy, czerwony - Austrię, a zielony - Szwajcarię.
Z danych liczbowych wynika wyraźnie, że z jednej strony nastąpiła konsolidacja szybkiego wzrostu w pierwszym roku obowiązywania motu proprio Summorum Pontificum, zaś z drugiej strony zapotrzebowanie na tradycyjną liturgię wciąż nie zostało zaspokojone.
Wiele zostało już osiągnięte, jednak jeszcze więcej zostaje do zrobienia w przyszłości, zanim we wszystkich większych miastach, przynajmniej w każdą niedzielę i święto będzie odprawiana Msza św. w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego.