wtorek, 25 listopada 2008

Raport Federacji Una Voce z okazji I rocznicy Summorum Pontificum

Parę tygodni temu, na stronie internetowej Międzynarodowej Federacji Una Voce, opublikowano treść raportu, który został sporządzony przez tę organizację, w związku z I rocznicą obowiązywania motu proprio Summorum Pontificum a następnie przekazany we wrześniu br. do Komisji Papieskiej Ecclesia Dei. Swój udział w opracowaniu raportu miała także Polska. Poniżej cytujemy jego fragmenty.

Summorum Pontificum: Analiza i podsumowanie pierwszego roku obowiązywania dokumentu.

1. Czy po 14 września 2007 r. sytuacja się poprawiła?

W wielu krajach jesteśmy świadkami znacznej poprawy sytuacji, gdzie niektórzy biskupi z radością witają Motu Proprio, a niektórzy wdrażają dokument „z posłuszeństwa” [...].
Sytuacja poprawiła się w niektórych częściach Kanady, Anglii i Walii, Francji i Niemiec, Włoch, Nowej Zelandii, Norwegii, Polski, Hiszpanii i Stanów Zjednoczonych — w większej mierze lecz nie jest ona wcale wynikiem poparcia episkopatów, lecz nakładów energii świeckich wiernych, odwagi poszczególnych księży i biskupów. Niestety większość biskupów odmówiła uznania dokumentu poprzez jawne formy konspiracji ciszy lub, co gorsza, stosowania strategii ignorowania petycji wiernych świeckich i narzucania na siłę surowych ograniczeń. W efekcie, w niektórych krajach, np. w Szkocji sytuacja nie zmieniła się.

2. Czy jest więcej Mszy – w różnych miejscach?

Zgodnie z naszymi informacjami sytuacja poprawiła się w Australii, Kanadzie, Chile, Anglii i Walii Francji, Niemczech, Włoszech, Nowej Zelandii, Rosji, Hiszpanii oraz Stanach Zjednoczonych – dzięki determinacji wiernych i odwadze niektórych księży. […].

3. Którzy biskupi odpowiedzieli pozytywnie na motu proprio?

Niektórzy biskupi odpowiedzieli mniej lub bardziej pozytywnie […]. Byli to: kard. Pell, abp. Hart, Abp Hickey, and bp Elliott w Australii; Abp Roussin, Miller i Collins, oraz bp LeGatt w Kanadzie; kard. Errázuriz Ossa oraz bp Errazuriz w Chile; bp Malcolm McMahon w Anglii; bp Rey, Centéne, Fort, Herbreteau, Pansard, Cattenoz, Maillard, Boulanger, i Brouwet we Francji; bp Haas z Księstwa Liechtenstein; kard. Antonelli z Florencji, abp Caffarra, oraz bp Oliveri i Zenti we Włoszech; bp emerytowany Meeking w Nowej Zelandii; bp Ochiagha i Ukwuoma w Nigerii; abp Pezzi w Rosji; kard. O'Brien w Szkocji oraz kard. Cańizares w Hiszpanii.

8. Jak wygląda reakcja ludzi, którzy uczestniczyli we Mszy św. w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego?

Wielu było pod wrażeniem i nie mogło pojąć, dlaczego Kościół porzucił tak piękny ryt. Obecnie mamy do czynienia z całą masą petycji o Mszę w niedziele w centrum miasta i wszystkie sakramenty […]. Msza szczególnie przyciąga ludzi młodych.
Rzecz jasna nie uniknęliśmy także negatywnych reakcji wynikających z zupełnej ignorancji, że Msza jest przeciw postanowieniom Soboru Watykańskiego II i jest odprawiana tyłem do ludu. Należy skorygować i „wyprostować” tego typu wypowiedzi.

10. Czy organizuje się szkolenia dla księży/ministrantów/chórów w nadzwyczajnej formie rytu?

W szkołach i seminariach w Anglii, USA, we Włoszech i Niemczech zorganizowano szkolenia na większą skalę. Mniejsze szkolenia miały też miejsce w Holandii, Francji, Nigerii, Norwegii, Szkocji i Hiszpanii, lecz były prowadzone „w ukryciu”. W czasie dwóch kursów, prowadzonych przez stowarzyszenie LMS (Latin Mass Society z Wielkiej Brytanii) przeszkolono prawie 100 księży. Stowarzyszenie LMS i wierni świeccy pokryli koszty szkoleń sami. Żaden z biskupów nie zaoferował pomocy, mimo iż to ich diecezje będą czerpać z tego korzyści. […]

Odpowiedź na prośby wiernych w różnych krajach.

[…] Co ciekawe, wiele próśb o pomoc petycji przychodzi od ludzi młodych, których jeszcze nie było na świecie w okresie zmian lat 70tych. Niektórzy z nich uczestniczyli we Mszy, niektórzy zaś widzieli ją w telewizji lub na wideo i nie potrafią pojąć, dlaczego Kościół zastąpił tak piękną liturgię nowoczesnym rytem w języku narodowym. […] Ponieważ większość wiernych nie otrzymuje pomocy ani zachęty ze strony księży lub biskupów, zwraca się do Federacji Una Voce o pomoc.

tłumaczenie: Anna Kaźmierczak