Za stroną Tea at Trianon zamieszczamy tekst autorstwa Erica Hestera na temat Opactwa Benedyktyńskiego św. Józefa de Clairval we Flavigny w Burgundii. Obok takich opactw jak Le Barroux czy Fontgombault jest ono jednym z głównych ośrodków nowego ruchu liturgicznego we Francji.
Odwiedzający stronę Tea at Trianon to ludzie miłujący piękno, którzy przy tym wiedzą, że prawdziwe piękno — jak mówi Keats — odnajduje się w prawdzie i świętości. Dlatego polecam każdemu Opactwo Benedyktyńskie św. Józefa de Clairval we Flavigny w Burgundii.
Opactwo zostało założone pierwotnie w Szwajcarii całkiem niedawno bo w 1972r., a mimo to jest uroczym tradycyjnym benedyktyńskim klasztorem składającym się z pięknych budynków w równie urzekającym miejscu, na wzgórzu skąd rozciąga się widok na olśniewającą dolinę. Opactwo to wspólnota ok. pięćdziesięciu mnichów, żyjących wg reguły św. Benedykta w posłuszeństwie względem hierarchii katolickiej Archidiecezji Dijon. Zakonnicy żyją tym samym życiem monastycznym co ich przodkowie, wychwalając Boga w godzinach kanonicznych, wiodąc życie w prostocie i pięknie ascezy. Rekolekcje dla świeckich stanowią nieodłączną część ich apostolatu a zakonnicy w ten sposób dzielą się bogactwem życia kontemplacyjnego z innymi.
Rekolekcje te, może w nieco nietypowy sposób, opierają się na ćwiczeniach duchownych św. Ignacego Loyoli, zachowanych w substancjalnie pierwotnym kształcie, dostosowanych o tyle, że trwają pięć dni zamiast czterech tygodni przewidzianych przez św. Ignacego. Stąd dwóch zakonników na zmianę prowadzi konferencje, po których uczestnicy oddają się medytacji. Zachęca się wiernych do dobrej spowiedzi oraz spowiedzi generalnej — z całego życia. Zachęta to kluczowe słowo: zachęta jest bardzo delikatna; w rekolekcjach nie ma presji. Pewna doza samozaparcia jest oczywiście mile widziana, lecz w żaden sposób się jej nie wymusza a odpowiedź na nią zależy od uczestnika. Rekolekcje tworzą atmosferę, w której każdy chce uczynić więcej dla Pana Boga i mniej dla swego ego. Tydzień jest tak zaplanowany, aby nie było żadnego pośpiechu.
Oczywiście jest codzienna Msza św. i różaniec, jako że klasztor ma szczególne nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny i swojego patrona św. Józefa. Liturgia, z wyjątkiem czytań, sprawowana jest w języku łacińskim. Solenna Msza św. z chorałem gregoriańskim jest śpiewana codziennie, zazwyczaj z „zwyczajnej formie obrządku łacińskiego” (wg Mszału Rzymskiego z 1970r.) “ad orientem”— twarzą zwróconą ku Stwórcy. Czasami jest odprawiana w „nadzwyczajnej formie obrządku łacińskiego” (wg Missale Romanum z 1962r.). Większość Mszy prywatnych sprawuje się wg Missale Romanum z 1962r — koncelebra ma miejsce jedynie w Wielki Czwartek. A wszystko to z największą godnością, tak by prawdziwie oddać istotę modlitwy do Boga. Pośród wielu darów, jakie opactwo wnosi do Kościoła na szczególną uwagę zasługuje godne sprawowanie „nowej Mszy” oraz ukazanie harmonii obu form obrządku łacińskiego: zwyczajnej i nadzwyczajnej.
Można by rzec, że rekolekcje w opactwie są jak duchowe uzdrawiające sanatorium. Absolutna cisza pośród uczestników nie stanowi najmniejszego problemu i daje duszy prawdziwą wolność. Mnisi odnoszą się do uczestników z szacunkiem i spokojem, a przy tym nie dają im odczuć, że wymagają od nich zbyt mało.
Większość rekolekcji jest prowadzona w języku francuskim w samym opactwie, a część także w innych regionach Francji i Belgii. Na przestrzeni ostatnich trzech lat potrzeba wołająca zza granicy sprawiła, że mnisi wyruszyli z rekolekcjami w języku angielskim do krajów anglojęzycznych. W kalendarzu na rok 2009 widzimy terminy rekolekcji w Irlandii (Ards Friary, Co Donegal) w dniach 6 — 11 lipca, w Anglii (Centrum Rekolekcyjnym Cold Ash k. Newbury w hrabstwie Berkshire) w dniach 26 — 31 lipca i Australii (Kapucyńskie Centrum Rekolekcyjne w Plumpton, NSW) w dniach 3 — 8 oraz 14 — 19 grudnia. Skromny datek jest mile widziany, ale nie stanowi on przeszkody dla przyjęcia osób, których nie stać na rekolekcje.
W klasztorach takich jak Solesmes, w okresach wolnych od rekolekcji zbiorowych, można od czasu do czasu poprosić o indywidualne rekolekcje w domu dla gości, obejmujące uczestnictwo w codziennej liturgii (oraz możliwość kierownictwa duchowego). Rekolekcje i pobyty w domu dla gości są przeznaczone wyłącznie dla mężczyzn, a panie mogą zwiedzić pewne części klasztoru, wysłuchać Mszy św. i godzin kanonicznych w przepięknej kaplicy oraz poprosić któregoś z zakonników o kierownictwo duchowe.
Małe miasteczko Flavigny sur Ozerain ufortyfikowane na wzgórzu przypominającym włoskie krajobrazy warto zwiedzić dla samych wrażeń estetycznych. Film pt. Chocolat, sam z siebie nie wart specjalnie obejrzenia, został nagrany właśnie tutaj. Tak naprawdę to jedynie sceneria i widoki zasługują w nim na uwagę.
Aby skontaktować się z opactwem można zapisać się na comiesięczny biuletyn z opactwa dostępny w kilku językach, gdzie można zazwyczaj znaleźć wiadomości na temat współczesnego świętego. Aby dowiedzieć się więcej, wystarczy wejść na stronę opactwa.
Można też napisać na adres Opactwa św. Józefa de Clairval, 21150 Flavigny Sur Ozerain we Francji, skąd można otrzymać biuletyn.
Tłumaczenie: Anna Kaźmierczak
Opactwo zostało założone pierwotnie w Szwajcarii całkiem niedawno bo w 1972r., a mimo to jest uroczym tradycyjnym benedyktyńskim klasztorem składającym się z pięknych budynków w równie urzekającym miejscu, na wzgórzu skąd rozciąga się widok na olśniewającą dolinę. Opactwo to wspólnota ok. pięćdziesięciu mnichów, żyjących wg reguły św. Benedykta w posłuszeństwie względem hierarchii katolickiej Archidiecezji Dijon. Zakonnicy żyją tym samym życiem monastycznym co ich przodkowie, wychwalając Boga w godzinach kanonicznych, wiodąc życie w prostocie i pięknie ascezy. Rekolekcje dla świeckich stanowią nieodłączną część ich apostolatu a zakonnicy w ten sposób dzielą się bogactwem życia kontemplacyjnego z innymi.
Rekolekcje te, może w nieco nietypowy sposób, opierają się na ćwiczeniach duchownych św. Ignacego Loyoli, zachowanych w substancjalnie pierwotnym kształcie, dostosowanych o tyle, że trwają pięć dni zamiast czterech tygodni przewidzianych przez św. Ignacego. Stąd dwóch zakonników na zmianę prowadzi konferencje, po których uczestnicy oddają się medytacji. Zachęca się wiernych do dobrej spowiedzi oraz spowiedzi generalnej — z całego życia. Zachęta to kluczowe słowo: zachęta jest bardzo delikatna; w rekolekcjach nie ma presji. Pewna doza samozaparcia jest oczywiście mile widziana, lecz w żaden sposób się jej nie wymusza a odpowiedź na nią zależy od uczestnika. Rekolekcje tworzą atmosferę, w której każdy chce uczynić więcej dla Pana Boga i mniej dla swego ego. Tydzień jest tak zaplanowany, aby nie było żadnego pośpiechu.Oczywiście jest codzienna Msza św. i różaniec, jako że klasztor ma szczególne nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny i swojego patrona św. Józefa. Liturgia, z wyjątkiem czytań, sprawowana jest w języku łacińskim. Solenna Msza św. z chorałem gregoriańskim jest śpiewana codziennie, zazwyczaj z „zwyczajnej formie obrządku łacińskiego” (wg Mszału Rzymskiego z 1970r.) “ad orientem”— twarzą zwróconą ku Stwórcy. Czasami jest odprawiana w „nadzwyczajnej formie obrządku łacińskiego” (wg Missale Romanum z 1962r.). Większość Mszy prywatnych sprawuje się wg Missale Romanum z 1962r — koncelebra ma miejsce jedynie w Wielki Czwartek. A wszystko to z największą godnością, tak by prawdziwie oddać istotę modlitwy do Boga. Pośród wielu darów, jakie opactwo wnosi do Kościoła na szczególną uwagę zasługuje godne sprawowanie „nowej Mszy” oraz ukazanie harmonii obu form obrządku łacińskiego: zwyczajnej i nadzwyczajnej.
Można by rzec, że rekolekcje w opactwie są jak duchowe uzdrawiające sanatorium. Absolutna cisza pośród uczestników nie stanowi najmniejszego problemu i daje duszy prawdziwą wolność. Mnisi odnoszą się do uczestników z szacunkiem i spokojem, a przy tym nie dają im odczuć, że wymagają od nich zbyt mało.
Większość rekolekcji jest prowadzona w języku francuskim w samym opactwie, a część także w innych regionach Francji i Belgii. Na przestrzeni ostatnich trzech lat potrzeba wołająca zza granicy sprawiła, że mnisi wyruszyli z rekolekcjami w języku angielskim do krajów anglojęzycznych. W kalendarzu na rok 2009 widzimy terminy rekolekcji w Irlandii (Ards Friary, Co Donegal) w dniach 6 — 11 lipca, w Anglii (Centrum Rekolekcyjnym Cold Ash k. Newbury w hrabstwie Berkshire) w dniach 26 — 31 lipca i Australii (Kapucyńskie Centrum Rekolekcyjne w Plumpton, NSW) w dniach 3 — 8 oraz 14 — 19 grudnia. Skromny datek jest mile widziany, ale nie stanowi on przeszkody dla przyjęcia osób, których nie stać na rekolekcje.W klasztorach takich jak Solesmes, w okresach wolnych od rekolekcji zbiorowych, można od czasu do czasu poprosić o indywidualne rekolekcje w domu dla gości, obejmujące uczestnictwo w codziennej liturgii (oraz możliwość kierownictwa duchowego). Rekolekcje i pobyty w domu dla gości są przeznaczone wyłącznie dla mężczyzn, a panie mogą zwiedzić pewne części klasztoru, wysłuchać Mszy św. i godzin kanonicznych w przepięknej kaplicy oraz poprosić któregoś z zakonników o kierownictwo duchowe.
Małe miasteczko Flavigny sur Ozerain ufortyfikowane na wzgórzu przypominającym włoskie krajobrazy warto zwiedzić dla samych wrażeń estetycznych. Film pt. Chocolat, sam z siebie nie wart specjalnie obejrzenia, został nagrany właśnie tutaj. Tak naprawdę to jedynie sceneria i widoki zasługują w nim na uwagę.
Aby skontaktować się z opactwem można zapisać się na comiesięczny biuletyn z opactwa dostępny w kilku językach, gdzie można zazwyczaj znaleźć wiadomości na temat współczesnego świętego. Aby dowiedzieć się więcej, wystarczy wejść na stronę opactwa.
Można też napisać na adres Opactwa św. Józefa de Clairval, 21150 Flavigny Sur Ozerain we Francji, skąd można otrzymać biuletyn.
Tłumaczenie: Anna Kaźmierczak
